بتلنم=بخارونم،خاروندن
بنه= تور كاه كشي
بنا= شروع و آغاز كار و ابتداي هر گونه فعاليت
بن ُ برُ= از ته بريده شده
بُن سُخت= از بين رفته
بُن جا= به موقع، همان وقت، في البدايه
بُنِ گوش= بناگوش، كنار گوش
بُن تيله= آخرين فرزند خانواده، مثل نفري كه اولين پسر خانواده است
بُنجه، بُنجه خاري= بوته گياه، بوته خار خشك شده
بنديله= تعدادي مهر يا دانه هاي تسبيح كه نخ از آن عبور كرده و گاها ادامه دارد و پياپي
بُن تويزه= گردي ميانه تويزه، تويزه سيني كه با چوب و برگ نخل بافته مي شود
بندِ دول، دولبند= طناب و دلو، دلو و طناب آبكشي
بنمشك= ميوه كال درخت بنه (بنك) مثل خوشه انگور سبز رنگ دانه هاي ريز تو خالي و ترش مزه در فصل بهار درخت آن به ثمر مي نشيند
بُن جال= همان بُن جُل است، اشياء كم بها و نامرغوب
بُنكو= قوم، طايفه، قبيله، ايل
بُندووا= نوعي حلواي محلي كه با كره تازه و للك (بلغور گندم) طرز تهيه كره تازه از دوغ گرفته را جوشانده در حال جوش للك را به آن اضافه كرده ضايعات كره به همراه للك در بالا قرار مي گيرد و روغن زلال جدا شده و بقيه را به عنوان بندووا مصرف مي كنند
بنبله= بادكنك
بق بقور، بغ بغور= صداي كبوتر
بكرك= قرقره اي فلزي يا چوبي كه براي بالا و پايين بردن اجسام و اشياء با طناب مورد استفاده قرار مي گيرد «بالا بر دستي»
بُك، بُك گرفتن= سوختن، آتش گرفتن، داغ شدن بر اثر هواي گرم
بلگ= برگ درخت گياه و كاغذ
بلگ كنار= برگ درخت سدر
بُر= جدا كردن از همديگر بُرش بزن
بر= روشن كردن، چراغ را بر كن
بر= پوشيدن، پيراهن را بر كن
برُ= اجازه، فرصت، برُ بده بروم
بُرم= ابرو
بُرمك= ابرو انداختن، با ابرو اشاره كردن، ابرو را بالا و پايين بردن
بُربُر= دسته دسته، گروه گروه
بريمو، اوريمو= ابراهيم
بروك= دختري كه از وقت ازدواجش گذشته و پا به سن گذاشته
بُر بده، مهل بده= مهلت بده، اجازه بده
برك= كنار، جنب
بُراق= گربه چشم سبز (گُلي بُراقي)
برسه= از راه رسيدن شخصي و رسيدن ميوه كال
بردل مخ= برگ هاي وسط درخت نخل را دل و برگ هاي اطراف آن را بردل مي گويند
بُربرنجالو= موي فر، موي مُجعد، موهاي وزوزي و موهاي شانه نشده
بزه= آرام، ساكت، مودب
بستكي، بستاكي= زمين صاف و پهناور، دشت مانند
بسكي، بسو= مخفف از بس، بسا، بس كه
بغرات خراوه= كنايه از گرسنگي بيش از حد
بغو= بيري= دست بند و پابند مجرم، غلُ و زنجير
بند كمبال= طنابي ضغيم كه از نوعي الياف تهيه و مخصوص كشيدن آب از چاه به كار مي رود
بشم= بروم
بشوش= نوعي پرنده
بلوا= آشوب، شر به پا كردن
بُلكُم= نُنُر، بي تربيت، لوس
بِلَك، لكيدن، لكه= راه رفتن زياد، راه رفتن به سبك ماراتن
بل= كيسه اي كه با برگ درخت نخل بافته شده و براي حمل گندم، خرما، جو و تنباكو كاربرد دارد
نيم بل= بل كوچك
بل تك= قسمت كوچكي مانده از تك، نوعي زيرانداز كه با برگ هاي درخت نخل بافته مي شود
بگ= بزرگ طايفه
بيله= دسته، گروه، قبيله
بُليو= مانند حصير بافته شده از ساقه ني و بيشتر براي پوشش خانه به كار مي رود
بَلكَم= شايد، مثال (هزار نفر بلكم بيشتر)
بليكه= برق زننده
بليك بليك= سوسو زدن، برق زدن از راه دور، تلالو
بلتش= خاكستر، رماد
بُل= ميوه رسيده كُنار، ميوه درخت سدر (كُنار بُل)
بُل گرفتن= استفاده به موقع
بلديه، صندوق بلديه= شهرداري، محل جمع آوري زباله
بُلتيك= همان پلتيك، حقه، مكر
بلاجوي= سوال هاي عجيب و غريب و بي جواب
بُلمبه بر وزن تُلمبه= صداي ناهنجار
بلواري= عجيب و غريب
بليسو= آبنبات چوبي
بي صحاو بي بهنو= بدون صاحب و هيچكس ندار
بيگ= عروس
بيگك= عروسك
بيل شي كه بو= بگذار مخفي بماند (زير كاه باشد)
بيلش سر جاش= سرجايش بگذار
بي و نبي= بود و نبود
بي= حشره اي ريز شبيه موريانه كه پارچه را مي جود
بيو چي بخا= بيا غذا بخور
بيگي= بگير
بي قضا= دعاي پشت سر مسافر، بدون دردسر، به سلامت
بيم= تيرآهن
بيل= بگذار
بي شي= بنشين، فعل امر نشستن
بينزه= صمغ درخت، سقز و آدامس، انواع آن بينزه تَهلو، بينزه شيرينو، بينزه قازو
بي غار= بيهوده
بيدماغ= قهر، دلخور
رنج بي غار= زحمت بي ثمر، كار بدون مزد و مواجب، بيگاري
بيل سوجري= بيل سربازي
بيل پاچونه دار= تكه چوبي بالاي بيل نصب مي كنند كه در آن جا پا قرار گرفته و به بيل فشار وارد مي كند
بيل كولي ساز= بيل هاي معمولي كه توسط آهنگران كولي ساخته مي شود
بيلك= بيل كوچك، بيل باغچه، بيلچه
بي دروند= در فكر نبودن، كار امروز را به فردا موكول كردن
بيتال= شكسته بند، دامپزشك محلي
بي رسيم= طماع، حريص
موضوعات مرتبط: فرهنگ لغت برازجان
برچسب‌ها: واژگان برازجانی , کلمات محلی برازجانی , لغت نامه برازجانی , شهر برازجان
بنه= تور كاه كشي
بنا= شروع و آغاز كار و ابتداي هر گونه فعاليت
بن ُ برُ= از ته بريده شده
بُن سُخت= از بين رفته
بُن جا= به موقع، همان وقت، في البدايه
بُنِ گوش= بناگوش، كنار گوش
بُن تيله= آخرين فرزند خانواده، مثل نفري كه اولين پسر خانواده است
بُنجه، بُنجه خاري= بوته گياه، بوته خار خشك شده
بنديله= تعدادي مهر يا دانه هاي تسبيح كه نخ از آن عبور كرده و گاها ادامه دارد و پياپي
بُن تويزه= گردي ميانه تويزه، تويزه سيني كه با چوب و برگ نخل بافته مي شود
بندِ دول، دولبند= طناب و دلو، دلو و طناب آبكشي
بنمشك= ميوه كال درخت بنه (بنك) مثل خوشه انگور سبز رنگ دانه هاي ريز تو خالي و ترش مزه در فصل بهار درخت آن به ثمر مي نشيند
بُن جال= همان بُن جُل است، اشياء كم بها و نامرغوب
بُنكو= قوم، طايفه، قبيله، ايل
بُندووا= نوعي حلواي محلي كه با كره تازه و للك (بلغور گندم) طرز تهيه كره تازه از دوغ گرفته را جوشانده در حال جوش للك را به آن اضافه كرده ضايعات كره به همراه للك در بالا قرار مي گيرد و روغن زلال جدا شده و بقيه را به عنوان بندووا مصرف مي كنند
بنبله= بادكنك
بق بقور، بغ بغور= صداي كبوتر
بكرك= قرقره اي فلزي يا چوبي كه براي بالا و پايين بردن اجسام و اشياء با طناب مورد استفاده قرار مي گيرد «بالا بر دستي»
بُك، بُك گرفتن= سوختن، آتش گرفتن، داغ شدن بر اثر هواي گرم
بلگ= برگ درخت گياه و كاغذ
بلگ كنار= برگ درخت سدر
بُر= جدا كردن از همديگر بُرش بزن
بر= روشن كردن، چراغ را بر كن
بر= پوشيدن، پيراهن را بر كن
برُ= اجازه، فرصت، برُ بده بروم
بُرم= ابرو
بُرمك= ابرو انداختن، با ابرو اشاره كردن، ابرو را بالا و پايين بردن
بُربُر= دسته دسته، گروه گروه
بريمو، اوريمو= ابراهيم
بروك= دختري كه از وقت ازدواجش گذشته و پا به سن گذاشته
بُر بده، مهل بده= مهلت بده، اجازه بده
برك= كنار، جنب
بُراق= گربه چشم سبز (گُلي بُراقي)
برسه= از راه رسيدن شخصي و رسيدن ميوه كال
بردل مخ= برگ هاي وسط درخت نخل را دل و برگ هاي اطراف آن را بردل مي گويند
بُربرنجالو= موي فر، موي مُجعد، موهاي وزوزي و موهاي شانه نشده
بزه= آرام، ساكت، مودب
بستكي، بستاكي= زمين صاف و پهناور، دشت مانند
بسكي، بسو= مخفف از بس، بسا، بس كه
بغرات خراوه= كنايه از گرسنگي بيش از حد
بغو= بيري= دست بند و پابند مجرم، غلُ و زنجير
بند كمبال= طنابي ضغيم كه از نوعي الياف تهيه و مخصوص كشيدن آب از چاه به كار مي رود
بشم= بروم
بشوش= نوعي پرنده
بلوا= آشوب، شر به پا كردن
بُلكُم= نُنُر، بي تربيت، لوس
بِلَك، لكيدن، لكه= راه رفتن زياد، راه رفتن به سبك ماراتن
بل= كيسه اي كه با برگ درخت نخل بافته شده و براي حمل گندم، خرما، جو و تنباكو كاربرد دارد
نيم بل= بل كوچك
بل تك= قسمت كوچكي مانده از تك، نوعي زيرانداز كه با برگ هاي درخت نخل بافته مي شود
بگ= بزرگ طايفه
بيله= دسته، گروه، قبيله
بُليو= مانند حصير بافته شده از ساقه ني و بيشتر براي پوشش خانه به كار مي رود
بَلكَم= شايد، مثال (هزار نفر بلكم بيشتر)
بليكه= برق زننده
بليك بليك= سوسو زدن، برق زدن از راه دور، تلالو
بلتش= خاكستر، رماد
بُل= ميوه رسيده كُنار، ميوه درخت سدر (كُنار بُل)
بُل گرفتن= استفاده به موقع
بلديه، صندوق بلديه= شهرداري، محل جمع آوري زباله
بُلتيك= همان پلتيك، حقه، مكر
بلاجوي= سوال هاي عجيب و غريب و بي جواب
بُلمبه بر وزن تُلمبه= صداي ناهنجار
بلواري= عجيب و غريب
بليسو= آبنبات چوبي
بي صحاو بي بهنو= بدون صاحب و هيچكس ندار
بيگ= عروس
بيگك= عروسك
بيل شي كه بو= بگذار مخفي بماند (زير كاه باشد)
بيلش سر جاش= سرجايش بگذار
بي و نبي= بود و نبود
بي= حشره اي ريز شبيه موريانه كه پارچه را مي جود
بيو چي بخا= بيا غذا بخور
بيگي= بگير
بي قضا= دعاي پشت سر مسافر، بدون دردسر، به سلامت
بيم= تيرآهن
بيل= بگذار
بي شي= بنشين، فعل امر نشستن
بينزه= صمغ درخت، سقز و آدامس، انواع آن بينزه تَهلو، بينزه شيرينو، بينزه قازو
بي غار= بيهوده
بيدماغ= قهر، دلخور
رنج بي غار= زحمت بي ثمر، كار بدون مزد و مواجب، بيگاري
بيل سوجري= بيل سربازي
بيل پاچونه دار= تكه چوبي بالاي بيل نصب مي كنند كه در آن جا پا قرار گرفته و به بيل فشار وارد مي كند
بيل كولي ساز= بيل هاي معمولي كه توسط آهنگران كولي ساخته مي شود
بيلك= بيل كوچك، بيل باغچه، بيلچه
بي دروند= در فكر نبودن، كار امروز را به فردا موكول كردن
بيتال= شكسته بند، دامپزشك محلي
بي رسيم= طماع، حريص
بيره= ناچار
گرداورنده = حسین برازجانی (با کمی تغییر)
موضوعات مرتبط: فرهنگ لغت برازجان
برچسب‌ها: واژگان برازجانی , کلمات محلی برازجانی , لغت نامه برازجانی , شهر برازجان
تاريخ : یکشنبه پنجم آذر ۱۳۹۱ | 21:7 | نویسنده : الف.م |
