بازی شدّه shaddeh
تعداد افراد : دوتیم حداقل چهارنفره
وسیله ی بازی: توپ پشمی(بیس بال) ، چوبی از نخل، تقریباً 50 تا70 سانتیمتر
بازی های مشابه دردنیای نوین : بیس بال وکریکت
این بازی بیشتردرفصل زمستان انجام می شدوروش انجام آن بدین صورت بودکه ابتدا، افرادحاضربسته به تعدادشان به دوتیم 4الی 6نفره تقسیم می شدند. سپس برای مشخص شدن تیمی که می بایست آغازگربازی باشد، (روی آب)، افرادهرتیم به نوبت شروع به زدن ِ زیر توپ باچوب بازی می کردندبه صورتی که مانع ازافتادن توپ به زمین شود. هرتیم ، تعدادبیشتری ضربه به توپ می زدوآن رابیشتردرهوا نگه می داشت، به عنوان تیم آغازگربازی بود. سپس خطی برروی زمین کشیده می شدکه تیم آغازگر، می بایست پشت خط مذکورقرارگیردومکانی دیگردرپایین محل بازی، (جایی که تیم مقابل قرارداشت - زیرآب)، به عنوان گانه(ganeh ) انتخاب می شدوبازی به این طریق شروع می شدکه یک نفرازتیم مقابل می بایست توپ را به هوابیندازد، ویک نفرازتیمی که بازی راشروع می کرد، توسط چوبی که سر ِ آن پهن تر وقسمتی دیگرآن،باریک ترو مناسب برای دردست گرفتن بود، می بایست به توپ ضربه بزندوپس ازضربه،چوب رارهاکرده و شروع به دویدن به سمت گانه(نشانه) کند.گانه محل امن بودولی فاصله ی بین گانه وخط شروع بازی، زمین اصلی بازی بود. اگرتیم مقابل می توانست توپ راگرفته وباآن ، بازیکن حریف که به سوی گانه می رفت را بزند، جای دوتیم عوض می شدامااگربازیکن مذکوربدون این که ضربه ای به اوبرخوردکند، تامکان گانه می رفت، همان جا توقف می کردومنتظرفرصتی برای برگشت می ماند.وقتی نفربعدی ازتیم او، همین کارراشروع می کرد، درحالی که به سوی گانه می رفت، نفرقبلی ازگانه به سوی یارانش برمی گشت این بازی به همین شکل ادامه می یافت تاتیم مقابل بتواندباچالاکی، توپ رابگیردوبه یکی ازافرادتیم دیگر، باتوپ ضربه بزند.اگراین اتفاق می افتاد، جای تیم هاعوض می شد.درضمن وقتی کسی می خواست باچوب، به توپ به هواانداخته شده ضربه بزند، اگرنمی توانست این کارراانجام بدهد، سوخته محسوب می شدوهنگامی که دیگریارانش این کارراانجام می دادند، او ازحالت سوختگی خارج می شدوبه بازی برمی گشت
موضوعات مرتبط: بازی محلی
برچسب‌ها: بازی محلی شده , شده , بازی , بازی محلی
اتو تل توت متل
برای شروع این بازی،بچه ها به ردیف درکنار یکدیگر نشسته وپاهایشان را جدااز هم در جهت جلو دراز می کنند.آنگاه بزرگتری به نام اوسا در حالی که دست روی پای آن ها می زند چنین می خواند:
اتو تل توت متل
نار احمدی ، نار شکر(؟)
تو تیشه وردار ، مو تور
بریم به جنگ کانظر
کانظر هی که ، هو که
گله شاه رم که
سی وسه تاش کم که
دختر شاه شونه می خواد
شونه مردونه می خواد
برو سر حوض توتیا
نرش بگیر
ماده اش بپا
در اینجا ، کلمه بپا به هرکه افتاد بازنده است. اوسا ازنفر بازنده می پرسد:اوو گرم می خوای یا اوو سرد؟
نفر بازنده ، یکی را باید انتخاب کند.اگر آب گرم انتخاب کرد بچه ها اورا سخت پنجیر می گیرند.اگر آب سرد انتخاب کرد آهسته پنجیرش گرفته و دوباره بازی را از پای نفر بازنده شروع می کنند.
موضوعات مرتبط: بازی محلی
برچسب‌ها: بازی اتو تل توت متل , بازی محلی اتو تل توت متل , اتو تل توت متل , نار احمدی نار شکر
محل بازی : خرمن جا *** وسیله ی بازی : « تَرت » *** فصل بازی : تابستان موقع خرمن
تعدا بازیکنان : حداقل 6 نفر ، زوج یا فرد
توضیحات:
این بازی مخصوص شب های مهتاب فصل تابستان است و باید حتما روی خاک نرم انجام بگیرد.ابتدا دو « اُوسا » از میان بازیکنان انتخاب شده و بقیه نفرات به دو بیله تقسیم می شوند. هر بیله معمولا از ده نفر تجاوز نمی کند. آنگاه « تَر یا خشک » کرده تا معلوم شود کدام بیله باید بازی را در دست بگیرند. در اینجا ، اوسای بیله ای که حق بازی با آنهاست ( بیله بالا ) می رود کنار تُلِ خاکی که قبلا ساخته اند می نشیند و نفراتش چهار زانو پشت سر او قرار می گیرند. بیله ی پایین هم به فاصله ی ده متر روبروی آنها می نشینند. برای شروع بازی ، اوسای بیله ی بالا در حالی که به تُلِ خاکی دست می کشد و مقداری از آن را به هوا بلند می کند، از اوسای بیله ی پایین می پرسد:
« خَر مَن چَن مَن ؟ »
اوسای بیلهی پایین می پرسد : « بالا ، دومَن ؟ »
در این موقع اوسای بیله ی بالا، که حدود وزنی را با توجه به تُلِ خاکی در نظر دارد، بالا یا دومن را بر زبان می آورد. مثلا اگر در نظرش وزن زیادی است می گوید:
« بالا » و اگر کم است می گوید « دومَن »
بازی با گفتن بالا ، دومن ادامه پیدا می کند تا اوسای بیله ی پایین حدسا بگوید که مثلا « خَر مَن پنج مَن » ( اوسای بیله ی پایین فقط تا سه مرتبه حق دارد حدود وزنی را حدس بزند ). اگر این پنج من درست از آب در آمد ، بیله ی بالا سوخته اند، بنابراین موظفند بروند یکی یکی بازیکنان بیله ی پایین را کول کنند و ببرند به جای خود و روی خاک های نرم بگذارند و بدین ترتیب، بیله ی پایین باید بیله ی بالا را کول کنند . و بازی به همین صورت ادامه پیدا می کند.
موضوعات مرتبط: بازی محلی
برچسب‌ها: بازی محلی خَر مَن چَن مَن , شهر برازجان
هله هله گرگ چَمبری
از میان بازیکنان دو اوسا انتخاب شده و افراد خود را انتخاب میکنند،بازیکنان دو بیله میشوند . یک بیله آدم ها، بیله ی دیگر گرگ ها،سپس روبروی یکدیگر قرار میگیرند.افراد هر بیله پشت سر هم ایستاده ،هر یک با دو دست کمر نفر جلوی را محکم میگیرند.آنگاه دو بیله بر خلاف جهت همدیگر ،شروع به پریدن کرده،چنین میخوانند:
گرگ ها: هله هله گرگ چمبری؟
آدم ها: زهله نداری ببری.
گرگ ها: اگه ببرم چه میکنی؟
آدم ها: خار خرنجت میکنم.
گرگ ها:لقمه ی مو چرب تره.
آدم ها:کارد مو تیز تره.
گرگ ها:خونه ی خاله کُمو هله؟
آدم ها:از ئی هله ،از او هله
گرگ ها:آغام گفته دسی بده
آدم ها:دسی ندارم چه کنم؟
گرگ ها:آغام گفته اسوم بده
آدم ها اسوم ندارم چه کنم؟
بعد از این گفتگوها ، نفرات هر دو بیله دست های همدیگر را میگیرند و هر بیله سعی میکنند طرف دیگر را به سوی خود بکشند.هربیله که برنده شد،بیله دیگرموظفند آنها را کول کنند و مسافتی ببرند.
------------------------------------------------------------------------------
اوسا : معنی تقریبی : بزرگتر یا سرگروه
بیله : گروه
زهله : زهره -جرات
خار خرنجت میکنم : به صورتت چنگ میزنم
کُمو : کدام
هل : طرف
اسوم : کفگیر
از ئی هله ،از او هله : از این طرفه یا از اون طرفه
کول : سوار بر پشت شانه
موضوعات مرتبط: بازی محلی
برچسب‌ها: بازی محلی برازجان , هله هله گرگ چَمبری , شهر برازجان , برازجان
