شعر شرجی و گرما از کاووس کمالی نژاد
بیو اُمشو مونه از ره وُ در کن
دلِ سرگشتمه سرگشته تر کن
بیو پی بونه ی شرجی و گرما
گِرِندِ ری سریته وازتر کن
کاووس کمالی نژاد
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: کاووس کمالی نژاد , شهر برازجان , شعر محلی , بوشهر
معصومه خدادادی
پرنگه عشق اومه تش به پا که
تو جونم شروه ی دلکش به پا که
کموتری اومدی قرون بالت
بگردم دور تال تال گلالت
بریزم ناز چینت دونه ی عشق
تو پی چنگت بچینش بونه ی عشق
بیو که اسمون مال خمونه
زمین تا ور ستاره خونه مونه
قشنگ تو هوا فر کردن ما
فلک لک زه دلش سی بردن ما
فلک دومش نهامو پهن کرده
زمین سی دو تامو معن کرده
فلک کارش یونه که گل بچینه
بیو عودا بخندیم تا بوینه
بکم ناتر و ما عمرش سراومه
دسش اشکس دوتا چیشش دراومه
پشنگه گرم خندت خین لارم
خدا میدونه هیچی کم ندارم
دلم پی ساز سیلت جون گرفته
تو چیشم نم نم بارون گرفته
تو سازت کوکه و خش مینوازی
مو میخونم و مرزنگت نمازی
بیو تا عشق قوله ی خونه مونه
بگیریم دس نمازی عاشقونه
مو هر جا پی تنم حکما بهاره
زمسون پی خزون فرقی نداره
تو ای دنیای دو روزه ی بیخیالی
بیو ورهم بشینیم نی مجالی
1 ابان 1385
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: شهر برازجان , معصومه خدادادی , شعر محلی , پرنگه عشق اومه تش به پا که
معصومه خدادادی
پرنگه عشق اومه تش به پا که
تو جونم شروه ی دلکش به پا که
کموتری اومدی قرون بالت
بگردم دور تال تال گلالت
بریزم ناز چینت دونه ی عشق
تو پی چنگت بچینش بونه ی عشق
بیو که اسمون مال خمونه
زمین تا ور ستاره خونه مونه
قشنگ تو هوا فر کردن ما
فلک لک زه دلش سی بردن ما
فلک دومش نهامو پهن کرده
زمین سی دو تامو معن کرده
فلک کارش یونه که گل بچینه
بیو عودا بخندیم تا بوینه
بکم ناتر و ما عمرش سراومه
دسش اشکس دوتا چیشش دراومه
پشنگه گرم خندت خین لارم
خدا میدونه هیچی کم ندارم
دلم پی ساز سیلت جون گرفته
تو چیشم نم نم بارون گرفته
تو سازت کوکه و خش مینوازی
مو میخونم و مرزنگت نمازی
بیو تا عشق قوله ی خونه مونه
بگیریم دس نمازی عاشقونه
مو هر جا پی تنم حکما بهاره
زمسون پی خزون فرقی نداره
تو ای دنیای دو روزه ی بیخیالی
بیو ورهم بشینیم نی مجالی
1 ابان 1385
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: شعری از خانم معصومه خدادادی , معصومه خدادادی , برازجان , شعر محلی
ری بوُر گُرد کبکاوی بُن باغ
تِکِ وتینا نشستی پنگِّ سیسی
نظر انداخت اطرافش وُخوُ دید
نمنده غیر خُوش یه دون ِریسی
وطعنه گفت پنگ سیس پُی مُخ
تو که سر تا وپا اطوار و فیسی
تو که از ریشه تاپازرد وبَردل
وُ اُ گاوندسرمس وخُلیسی
تو فصل بودهون پلکنده بیدی
خوته تو آرده می کاسه لیسی
کمی بعدش تو شوُیارون و گرما
هوابو میزدی ده تا وبیسی
گمون کردی که تا فصل زمستون
بچه بارل هسن سی تو انیسی؟
*****
الا ای باغبُونِ پیر ِغرچه
تو که هم نوکرِ خُوت هم رییسی
بگو از قولِ موسی مُخ بُرِ باغ
چطوُیادت وُمانل هیچ ُ نیسی
بُریدی پنگلِ آواده ری هم
سی محض ِلقمه چرب وچلیسی
وُ ما که چیشلت اُفتاد ، گفتی
پسِ مرگت بره ،اِی پنگ ِسیسی!
"گزگزوک "15/7/1392
پی نوشت :
پنگ سیس:خوشه نارس از لحاظ شکل ثمر خرما،ُ
به دلیل آفت یا قابلیت رشدوعوامل دیگر
ریس :خوشه
پازرد:بیخ شاخه نخل
بَردل :برگ دل- برگهای میان یا قبه نخل
گاوند:گاوبند،آبگیر وبرکه نخل
خلیس:خیس وآبدیده،تر
بو دهون:فصل گرد افشانی
شُو یارون:فصل حرث ونشاندن ثمربروی شاخه
آرده: گرده درخت نر
هوابو:گرده گرفتن از هوا وکنایه از ثمر نو رسیده
پیر غرچه :پیر شکسته
مخُ بُر :کارگر حرث کار نخل
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: شعر محلی پنگِ ُ سیس , شهر برازجان , شعر محلی , شعر با لهجه لری
سر و جون نات میلم تا صو اوو
مو دس هی می کشم بو می کنم بو
گلی سر جات میلم تا صو اوو
شاعر: فریبا جلالیان
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: چیشم رج پات میلم تا صو اوو , فریبا جلالیان , اشعار محلی برازجانی , شعر محلی
دانلود
موضوعات مرتبط: دانلود
برچسب‌ها: دانلود بیت خوانی از عبدالرحیم کرمی , بیت خوانی , نی انبان , شعر محلی
موبایل بچه خـُردی آویده به ما چه
تودس هر کی هسیش گردی کـُما چه
نهی گردن، سر جیو، تو کفِ دس
ریا پی شهکه می دن کردن ِ مس
می گن مجلس یه طرحی داده دولت
موبایل ِ کیلویی می دن و ملت
فراوون گیر میا مث پهک شاوی
سفید و سه بخی یا سرخ و آوی
حسینو میش کرم ری خر نشسّه
یه نوش ِ تو قدش پوی بند بسّه
میره صحری بیابون می زن ِ زنگ
و حاج باقر می گو معتادِ الدنگ
رضو که نمتره مفش ِ بگیره
ور همساده یل خوش ِ می گیره
میا تاپشت در می گو حمیده
الو واز کو در ِ آنتین نمی ده
علی محدِ رجو فاتح بواش بی
پر ِ مجلس صدی کوره ی کوکاش بی
موبایلش زنگ زده هی جونی جونم
شو ِ مهتاب سیت آواز می خونم
کریمو فتح الله بد شکل پرّو
مزاحم ویموه هر رو سی زهرو
تو گردنش ِ سر صو تا دلی شو
سر خردن، سر کیچه، موقی خو
جواوش کردِ زهرو دیگ پسینی
می خی جر رو بدی می، مار خینی
کریمو ! روز ِخش چیشت نوین ِ
امیدوارم که دیت مرگت بشین ِ
«زیارت» تا «بناری» خط نمی ده
یا خر خر می کن ِ یا فیکه می ده
می گو که، مشترک نیسی و دسرس
می خی جلدتر بگیر ِ بر پساپس
برازگون می زن تا اصفهون ِ
می گو خط ری خط ِ اینجو دکون ِ
خلاصه درد سر تا کم کنم مو
گپلم ِ کم کمک تا جمع کنم مو
می گن هر چی حدّ ِخش ردایمو
سر ِ آخر همه ش درد سر ایمو
موبایلم مث پیاز ِ کازرونی
خُش ِ بی عرضه کرده گه گمونی
یه چی می خوام بگم سی یادگاری
و دس یو عاقبت و یمین فراری
شاعر:معصومه خدادادی
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: شعر محلی موبایل , معصومه خدادادی , شعر محلی , شهر برازجان
دوش تا دم دم صب غم تو دلُم کُم سُرکِش بی
دل عین رطب بی غم هجرت گِنِکِش بی
یادم اومه او روزی که سرِ رَه تونه دیدم
دل پا نگرفته ی ، موسمِ گُگِلِکِش بی
سیل اولیت ری وره عشق تو کردش
خُش رو نبلَد بی ، چیشلت رورووَکش بی
ادامه شعر را در ادامه مطلب بخوانید
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: دوش تا دم دم صب غم تو دلُم کُم سُرکِش بی , دل عین رطب بی غم هجرت گِنِکِش بی , فرج الله کمالی , شعر محلی
ادامه مطلب
بیوتادشتسون ومِردِشیرِپـُرجیگرسِی کُ
زن ِ گردِی پلنگِ بین ِ ای بیشِی خطرسِی کُ
سرتـُل مُربشین وگوشِتِ خُو وازکُ ویسَک
چیش ِ دلتِ بپـِلکـَن پشتِ سرتِ مختصرسِی کُ
صدِی بـُنگی بن ِ چلخونه ی ِ تاریخ پیچیده
تموم ِ دشتسون ،چَرخَووتـُوزوپُشت پـَرسِی کُ
صدِی شِرِّکِلی پیچیده تـُوکـُه گیسکون اُنگار
تفنگِ تـُودس ِ گـُردآفریدِ پـُرهنرسِی کُ
ستاره می پرِ شُونعل ِ اَسوِخان ِ باغیرت
سی قـَضِّی جون ِ رَمِّی انگلیسی، شیرِنـَرسِی کُ
هنرتامی چکِ ازپینج ِی ِ پاکِ زن ومِردِش
بیَوپُی چیشل ِ خوت معنی ِ شـَقّ القمرسِی کِ
کـُه ودشت ودرخت وباغ وسنگِ دشتسون گـَنج ِ
بهشتِ اِی دلت می خوا،زمین ِ پـُرگـُهرسِی کُ
نگوپُی روکـُلـُل چیتِ پتی خوسیده،چن رو دِ
بده صلواتی وکوپِ خیاری پُی کِپـَرسِی کُ
رطـَومی خنده ودُمبازبـُنگِ رهگذرمی ده
مُخ ِ کوکاوِ تـُوتـَوسون وشُوبارِثمرسِی کُ
بهارش تـُوزمسّون مَسّ ِ وصحراش بی مثل ِ
تـُواسفندش ری تـَپـِّی بهمنی گل های تر سِی کُ
برازجان– اسفند 1383
شاعر : محمد غلامی
برچسب‌ها: شهر برازجان , شعر محلی , بیوتادشتسون , بیوتادشتسون ومِردِشیرِپـُرجیگرسِی کُ
اینجو که خونمه خاکِ دشتسون ِ به خدا
پسین ِتـَوسون وجَنگِ چـِی خَشون ِ به خدا
تـُوکیچه بادپیچک وتیفون وغـَرهـُفِـّه می ده
شِیطونل مِی بـِیگ میارِن،خَهکلون ِ به خدا
چُغول ِچغادکیم نـِگوَت گرُفته ریمون ِ
مُندیم ِاینجوکه تـَش تـُوآسمون ِ به خدا
شَو و رُو جون می کنی مث که ری بُرّا نشسی ی ِ
گیج وسرجا تی ودنیات شَوسهون ِ به خدا
یه دِقِی جا نمی گیری هِی گـَم ِخوت می زنی
تـُو رُواُفتادیه دس پات تـَش ِجُون ِبه خدا
هنی قِرنی پیل ِبی عُرضه نرفته تـُوجیوت
یا پیل ِاَوبرق ِ یاقرض ِدُکون ِ به خدا
مِردکِ تهرونی روزی دوولا چاس می خره
مال ِما سال مُی دراز ما رمضون ِبه خدا
شُوم ِاُوآدم ِبدوختومی خهلت که چـِنه؟
قاش ِبادنگونیه تـُو کل ِنون ِبه خدا
پوس ِبادنگون ِشُوکارد می کشیدیم اُوسِنل
بَهزِصدمن میوه بی،ای دس نشون ِبه خدا
ما اَی شامس داشتیم خو دیمو نوممو می نا شامسلی
باغ ِمردم پُرگـُل ِمال ماغـَزون ِ به خدا
کاشکه تاآخرِعمری بـِچه بیدیم سی خومون
دل ِهرکی گـُتـَره گـُل ِکـَلون ِ به خدا
اِستراتی نی و ساتی یچی پـِرخِت می کـُنن
حالموحال ِسگِ شـُومَشکلون ِبه خدا
آسمون هم مُمکنه یهو بُرمبه ری سرم
حال وروزم حال وروزِ تیترون ِبه خدا
روزگارِ خُم وخُوت می فهمم تاآخرِعمر
گزِگـَومرگی ِ و گـُی خـِشَکون ِبه خدا
شاعر محمد غلامی -بنار-خرداد 1377
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: اینجو , شعر محلی اینجو , شعر محلی , اینجو که خونمه خاکِ دشتسون ِ به خدا
هویجه هویجه
هویجه ی بُناری
هویجه
دسمال کُناری
هویجه
خروس کُندی
هویجه
مشکمه دردی
هویجه
نه مال خُم بی
هویجه
مار برارُم
هویجه
باش اُو می یارُم
هویجه
سی بچه بارُم
هویجه
بچه بار تشنه
هویجه
ری کرده چیشمه
هویجه
چیشمه خُشک آوی
هویجه
عیال قرآوی
هویجه
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: هویجه , هویجه ی بُناری , شعر محلی , شعر برازجانی
هِی بادِنگون گوش کُه مُو پُی تُنُم
لا مُروَت سِرِ تِه واگردَن مُنُم
دک بزه ای خو نه ظلمت خراو
مِی کجا می خِی برِی با ای شتاو
مِی نمیشناسی مُنُم ای بیوفا
شاید ز ما رفته یادت نانها
هم مُنُم که پی تو بیدُم مِثِ کُکا
روزوُ شُو از تُو نِویمیدُم جدا
هم مُنُم کِه ای نِبیدت در حضور
تیکه می رفت از گُلیم دومَن وُزور
هر زمونی سفره مون وِیمی دراز
صدر مجلس می نشُندیمت وُناز
ادامه شعر و معنی کلمات در ادامه مطلب
.
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: شعر محلی برازجان , شعر محلی برازجانی , شعر محلی , شعر دشتستانی
ادامه مطلب
دل محنتِ بسیا ودس ِ دُووس کشیده
هرجاترِس ِ رفته وهی جا نرسیده
لـَفریزِخُرنگِ شَوورُوکوره ی لارُم
بـِلتـَش ری سرم نشسِه نه مال مین ِ سفیدِ
لالِی مون ِ تـُوجاروِ زندِی شرینک زِ
صدسال ِ وای گـُل ی ِ خیاری نرسیده
سرپینجـِیلـُم تابـُن ِ کولـُم رِچ ِخارِ
مُخ دم دس ِ وهیشکِ خلالی نچشیده
هِی های حَسوصاوِزمین ِ بـُوِیاوی
چل سال ِ که تـُودیدِتفنگش مون ِ دیده
یارت بـِرِکِت بـُو،نتری گـَپ بزنی سیر؟
والاّ نه کسی یادش ِ ای زات ونه بیده
تـُومَنقل ِ سینـَم تـَش ِ عشق ِ توگِرُنده
دل دیدِغم ِ دردِتون ِ دِکشِه کشیده
غسلـُم نده روزی که بمیرم، ونشورُم
هرکی ودس ِ عشق ِ توپامال ِ شهید ِ
شاعر : محمد غلامی
برازجان – مهر 1387
معنی واژه های شعر دل را در ادامه مطلب بخوانید
موضوعات مرتبط: اشعار و ابیات
برچسب‌ها: محمد غلامی , شعر دل , شعر محلی , شعر برازجان
ادامه مطلب
