شهر برازجان

چاوش (چوشی)

چاوش واژه ای است ترکی و در لغت به معنی پیشرو لشکر و کاروان ، نقیب قافله و کسی که پیشاپیش قافله یا زوار حرکت میکند و آواز خواند ، در گذشته و حال در اکثر نقاط ایران به خصوص استان بوشهر و شهرستان دشتستان بزرگ رسم بر این بوده است که اگر کاروانی به مقصد زیارت به حج ، مشهد ، کربلا ، نجف ، سامرا ، کاظمین ، سوریه و سایر اماکن مقدس حرکت می نمود در پیشاپیش کاروان فردی که صدایی خوش و تسلط بر اشعار داشت به چاوش خوانی مشغول می شد. چاوش نقش بسیار مهمی در ایجاد انگیزه و حرکت قلب ها به سمت اماکن متبرکه دارد ، اشعار چاوش را با آهنگی سوزناک و با زیر و بم میخوانند و درپایان چاوش با صلوات بر محمد و آل محمد خاتمه می یابد. شخصی که اشعار چاوش را میخواند باید دارای صدای خوش و لحن دلنشین و مسلط بر نغمه ی زیبای چاوش باشد.آهنگ زیبا و دلنشین چاوش در قلب همه انسان ها تاثیر می گذارد و چشم ها را به گریه وا می دارد.

حبیب قاسمی