شهر برازجان

جِی خیار کُلُمِ

به جای هندوانه کلوخ مانده است

ای پَنگ هم مالِ همو مُخه

این خوشه هم از همان نخل است

اُو پُی چیتِ

آب در ماسه ریختن. کنایه از کار بی حاصل کردن

خدا خرِ شناخت که شاخَش نداد.

خداوند سرنوشت بد خر را می شناخت که به او شاخ نداد.

تُفِ ای ؛ لعنت او

تف بر این باد ؛ لعنت بر آن

منظور اینه که : هر دو مثل هم می باشند و تفاوتی در بدی ندارد

شُل خوشه گور خوش بزنین.

گلِ قبرش را به مصرف قبر خودش برسانید.

پیش خرون چه کَه بود چه زعفرون

برای خر چه تفاوت دارد که کاه در پیش او باشد یا زعفران.

فضولِ بردن جهنُم گفتن خیمَش تره

فضول را به جهنم بردند ایراد گرفته شد که هیزمش تر (خیس) است.

مار چیش پیدُم نداره ، پیدُم سر چالِش سُوز ویمُو

مار چشم دیدن گیاه پونه را ندارد و پونه هم اتفاقا در کنار لانه مار می روید.

منبع: دشتستان در گذر تاریخ

اُو تحل شیرین نِوِیمو

آب تلخ شیرین نمیشود

منبع: دشتستان در گذر تاریخ

فلانی سِرِش مِثِ دَندونِش واویده وُ گَپ زِدَن بِلَد نی

فلان کس موی سرش به سفیدی دندانش شده است و صحبت کردن را یاد نگرفته است.

منبع: دشتستان در گذر تاریخ

شُو وُ روزِش یکی واویده

شب و روزش یکی شده است

منبع: دشتستان در گذر تاریخ

نکردهِ کار نمیبرِ بار

کسی که توانایی کاری را ندارد بار را به مقصد نمی رساند.