گویش های شیرین محلی استان بوشهر
کلبوک = مارمولک
چپل = کثیف
لهوز= لاغر
لجمار = خیلی لاغر
پسین = بعد از ظهر
شو = شب
توری = صورت
قاره = داد زدن
زون = زبان
فده = حیاط
لیسه = یواش
کل کل = تکه تکه کردن
کلکی = شلوارک
گنار = دیونه
سَرا = حیاط
دی = مادر
بوها = پدر
دد = خواهر
کوکا = برادر
تتو = سوسک
او پیچک = حرف کوچک بزرگ کردن
سوا = فردا
چول = الوده
کیچه = کوچه
بالنگ = خیار سبز
مشتک = نوعی نان با شکر
گلی = گربه
آسک = آسیاب دستی
گوور = گوساله
ولات = محله
نقل پیرزن = پفیلا
لیر = لجن
دروشيدن = لرزيدن
سر رو ویسیدن = در یک ردیف ایستادن
ادوار = مرموز
بورم = ابرو
پینجه = انگشت
لونج = لب
کپ = دهان و فک
پخشه = مگس
موروک = پشه
گُنج = زنبور
کولوم = سنگ گلی
کنجیل = آرنج
سیلش کو = نگاهش کن
وری = بلندش ، پاشو
چاس = ناهار
شوم = برنج
کپر = کلبه
تاپو = ظرف خرما
ویسک = منتظر بمون
لیلون (نیلون) = پلاستیک
جومه = پیراهن
دیگ = دیروز
گت = بزرگ
یلا= زود باش
اوو = آب
پخمه = کم رو , خجالتی
تحل = تلخ , بدمزه
ششتن = شستن
پاك، پاكي= همه، همگي
پاتلون= شلوار مردانه
بي تُر= گم شده، مفقود الاثر
پا بُر= قطع رابطه
پاپسك= پا كشيدن روي خاك توسط طيور براي يافتن دانه
مرخ = مرغ
بادنگون = بادنجان
باکل = مغرور و پر افاده
تماته = گوجه
آلو = سیب زمینی
موری = مورچه
مُی = ماهی
پیل = پول
فِر = پرواز
مج=تخمه
لس=شل
اور=ابر
جیجه = جوجه
کُمتَر = کبوتر
اَفتو = آفتاب
خُمون=خودمان
هِنی = هنوز
وِر نده = پرتاب نکن
دوشنه = دیشب
بیلمش = بگذارمش
هول هولکی=عجله عجله ایی
بُکُ پات=بپوشش
بُنگ=صدازدن
مُنگه= نق زدن
قیت=قورت
رِکِه=لجبازی
سيَه = سايه
لار = تن،بدن
ميره=شوهر
موضوعات مرتبط: فرهنگ لغت برازجان
برچسب‌ها: فرهنگ لغات عامیانه , معنی واژگان محلی بوشهر , گویش محلی برازجان , شهر برازجان
